" Biraz Felsefe " Zamanı

Günlerdir Müslüm'ü dinliyorum ey millet...Birgün bunun olacağını söyleseydi biri, şaşırmış der dim...Beni tanımıyor derdim..Minibüs şarkılarıyla ne işim var benim der, geçerdim...Ama , büyük söylememek gerekiyor ya herzaman, bu sefer de öyle oldu...Müslim'ü, hem de nasıl hoşlanarak dinliyorum..Şaşan ben oldum galiba....Kenan Doğulu'nun "Tutamıyorum Zamanı"nı , sanki yepye ni bir şarkıya dönüştürmüş...." Kitch" leştim ben..Derhal kurtulmak lazım bu duygudan....Müs lüm, opera parçaları filan söylemeye başlamaz umarım..Yoksa, bayağı tutkunu olacağım bu gidişle..."Şimdi beni kurtar gönül"...diye öyle güzel söylüyor ki....Ben kendimi kurtarayım da, seni sonra kurtarırım Müslümcüm.. Şu Mevlana'nın dörtlüğü kafama takıldı arkadaşlar..Felsefe'den kastım, bunu konuşmak aslında.. Ruhumla severim, çünkü kalp unutabilir diyordu ya...Şimdi, kalp niye unutsun...Seviyorsa bir kalp unutmaz bence...Sevdiği, onu kendinden soğutmamışsa, sevmeye devam etmez mi? İhanet etmemişse, istemiyorum dememişse, kalp unutmaz...Olsa bile bunlar, yine de unutmaz..Ancak, seven, kalbinin boşalmasını kendisi isterse, unutur...O zaman ruh, unutmuş veya unutmamış, ne farkeder...Önemli olan kalptir bence..Akıl, zaten sevgi işine karışmaz...Sevmek, akıl işi değildir.. Akıl esas ise, o zaman sevgi de oluşmaz...Çünkü, nice sevgiler vardır ki, olmayacak kişilere yöne liktir...Yani, bence, sevgi, tamamen kalp işi...Ruh muh değil.. Bu defa Özdemir Asaf'tan bir beyitle bitirelim bu akşam.. Ne yere, ne göğe ismini yazdım.................Senin ismini aşkım, kalbime yazdım....