21 Mayıs 2009 Perşembe

AKATLAR KÜLTÜR MERKEZİ

İlk defa gittiğim bir yerdi burası...Önce, gitmekten vazgeçtim, sonra elim mahkum dedim, çünkü piyanoda kızım eşlik edecekti genç şancılara...İyi ki de gelmişim....Bu yeri,uzun zamandır duyar dım ama, İstanbul'un içinde bir İstanbul daha vardır, İstanbul'dan öte...Zor gitmek-gelmek..Ama insan istemeye görsün, yapıyor...Sonunda görmüş oldum..Hıncal'ım da hep bahseder bu binadan. Salon boş kalıyor, kimse gelmiyor, oysa ne güzel işler kotarılıyor burada diye...Elhak doğruymuş. Güzel bir amfiteatr, değişik bir müzik...Gecemiz hoş geçti..Gençleri kutluyorum...Yaptıkları işi sevdikleri için..Hocalarını da tabii...Onlar da, özveriyle çalıştırdığı için..Suat Beyle Sema Hanım.. Konser başlamadan önce, dışarda arkadaşımı beklerken, karşı kaldırımdan, bulun duğum tarafa geçen birini gördüm..Otoparka gidiyordu..Ben de peşinden...Hocam, hocam diye seslenince birisi, tamam dedim, teşhisim doğruymuş..Yıllardır tanışmak istediğim bir insandı bu..Çok saygıdeğer hocalarımızdan, Cihat Şener..İsmen bilemeyebilirsiniz... tv de matematik dersi veren. panta lon askısı takan, sevimli, şeker bir adam...Ses tonu, bir tiyatrocu kadar tok ve yüksek perdeden.. Seslendim ben de..Tam cipine biniyordu..Durdu..Hocam, siz, siz misiniz? dedim..Gülerek baktı.. Evet, ben, benim dedi..Tokalaştık..Kendimi tanıttım..Niye burdayım anlattım..Alesten bahset tim..Üzüldü...Kısa bir konuşmadan sonra ayrıldık..Tv ye gidiyormuş..Bir programa..Gece 1 e kadar meşgulüm, çok doluyum dedi..Kartvizitini aldım..Belli olmaz, matematiği sevdirerek öğ retebilecek tek insan bence kızıma, Cihat Bey..Arayabilirim birgün.. Sabah, hiç haber vermeden kapıya gelip, 5 dakika bekleyip, ben geldiğimde biraz önce gitmiş olan İGDAŞ memurunun havalandırdığı tansiyonumu, bu güzel akşam normal düzeye indirmiş tir sanıyorum..İşte böyle arkadaşlar...Bu haftanın 2 sanat olayı, iyi bir değişiklik yarattı bize.. Devamı gelir inşllh...