dostlarım

Birgün, sevmediğim, ama yakın olmak zorunda kaldığım birine şöyle demiştim...."İnsan, arkadaşlarını, akrabalarından daha çok sevebilir...Bu mümkündür..." Neden diye sordu bana ..."Çünkü akrabalarını seçemez, ama arkadaşlarını seçebilir...."....Şöyle bir baktı, şaşırarak...Bu biraz da ona sitemdi tabii....Ama bu sözümde, yerden göğe haklıydım...Bugüne kadar yanıldın mı diye sorun bana....Hayır derim...Sevdiğim tüm arkadaşlarım, sevgimi haketmiş kişilerdi...Biri dışında beni hayal kırıklığına uğratan olmadı....Sema'dan sözediyorum...İlk blog yazımda anlattığım arkadaşım bu....O bile, birgün dönüp gelecek, biliyorum, bekliyo rum ve kayıp saymıyorum.....Benim arkadaşlarım, dosttur...Dost.... Bu kelimenin anlamını bilen bilir....O öyle bir kişidir ki, yıllar geçip görüşmesen bile, başın derde düşmüşse bi ara, hemen koşar gelir....Sormaz, bunca zamandır niye aramadın da şimdi çağırıyorsun diye..Sanki hiç ayrı ve uzak kalmamışsınız gibi davranır...Zaten sitem, alınganlık, haset, kınama gibi kötü duygular "dost" ta barınmaz....Arkadaşlık duygusu, insanı hayata bağlayan en güzel insani bir durumdur sözün kısası....Şarkılara, şiirlere konu olması da bundan değil mi?...Bu "girizgah" tan sonra.....diyeceğim şu ki: Arkadaşlarımı çok seviyorum, çooook......İyi ki varlar....Onları zaman zaman kıran, aramayan ben oluyorum galiba....İstemeden de olsa, günler geçiyor bazen konuşmadan... Ama hiç önemli değil....Biliyorlar beni...ve kalbimdeki yerlerini...Onlarsız bir hayat düşünemiyorum...Bu söylediklerime ters gibi görünen bir anımı nakletmek istiyorum şimdi...........Yıllar önce....şeker komasına girmiş ve Göztepe SSK' ya düşmüşüm....Kendimi bilmeden yatıyorum, daha doğrusu "uyuyorum".....devamlı ama....3-4 gün sonra uykularım açılmaya başladı, etrafa bakar oldum.....Geleni gideni anlar oldum...Gözlerim kapıda...Kim gelecek ziyaretime diye....Aklımdan isimler geçiyor....Şu gelir, bu gelir diyorum.....Ama hayır.....Gelmiyorlar....Aklımdan hiç geçmeyen kişiler geliyor beni görmeye, geçmiş olsun demeye....İyileşip hastaneden çıkınca durumu kavrıyorum......"Vay canına....Bunlar benim arkadaşlarım değil miydi yahu? Gelmediler"......Değilmiş.....O günden sonra "dost" un ne olduğunu anladım.....Gel-geç arkadaşlıkların bi anlamı olmadı ğını da.....Şimdi iyi biliyorum artık....Kim dosttur, kim değildir.....Ben onları iyi bilirim.....