TELEFON

Bir işe konsantre olmuşsam eğer, kendimi birdenbire başka bir şeye adapte edemiyorum nedense....Bu bir hata mıdır, hastalık mıdır? Anlamış değilim....Bugün de tam böyle oldu..Note bookumun başında dalmışken bi yerlere, aniden telefon çaldı...Bakmadan aldım..Alo...Merhaba canııım, nasılsın,neler yapıyosun? dedi birisi....Dedi ama kim olduğunu anlamadım hemen...Tanı dın değil mi, diye de sormaz mı? E şimdi tanımadım desem ayıp olacak....Aaa, tabii tanıdım..de dim ve yalanımı da sürdürmek zorunda kaldım..o devamlı konuşuyor ama kim olduğunu çıkara cak bilgiye bi türlü ulaşamıyorum....Devamlı kafamda sesi algılamaya çalışıyorum....Yok, anımsa mak mümkün değil...Yazlıktan döndük bir süreliğine deyince, nereden demek gafletinde bulun dum..Bir garipsedi...E Şile'den tabii....demez mi? Der demez, kafam dank etti...Ses yerini buldu... Bu bizim resim hocamızdı tabii ki....O zannetti ki, tanıdım ama yazlığı nerede, unutmuşum...Ra hat allzheimer oluyor demiştir....Aaa tabii biliyorum filan dedim ama boşuna....Toparlamak mümkün değil....Ondan sonrası normal geçti konuşmanın...Kapadık....İlk görüşte durumu anlat mak ve özür dilemek zorundayım...Sonradan güle güle yerlere yattık....Ama düşünecek olursam hiç de komik değil aslında....Benim hatam...Şöyle de yapıyorum mesela..Biri bi şey söylüyor,an latıyor..Ben o anda bşka bi şey düşünüyorsam veya bilgisayardaysam, katiyen dinlemiyorum ama dinlermiş gibi yapıyor, hıı hııı diyorum...Sonrasında da, işler arapsaçına dönüyor....Dikkat eksikliği var, belli....Bundan sonra, herşeye gereken özeni göstermeye çalışacağım, önem vere ceğim...Kendi kendime söz verdim...Uğraştığım ilginç bir şeyse eğer, tam bir çocuk gibi kendi mi alamıyorum o işten...Ne ayıp! Sevgili Şevkiye Hanım, konuşmamız bana tam bir ders ol du...Özür dilerim...