ARABA SEVDASI

3 aralık perşembe....Gizli Bahçedeyim....Tüm işleri yardımcıya bırakarak, şoför Hüseyin'i çağırıyorum....Garaja giriyor, kendi arabasını park ediyor..Benim jokere binip yola çıkıyoruz...Kapalı garajdan arabayı çıkarmak ona ait...Benzinciye de uğradıktan sonra, ver elini Aydınlı köyündeki top sahasına.....Yol, stabilize...Çukurlara bata çıka gidiyoruz...Kimseler yok..O zaman, direksi yona ben geçiyorum...İki ayağımı kullanmak istiyorum..İzin yok..Tek ayak, gazda..gerekirse frene bas diyor....."Yahu, nasıl olsa öğrenince ikisini birden kullanıcam..şimdi kullansam iki ayağımı , olmuyor mu?"...Olmaaaz...İyi diyorum, söz dinleyen öğrenci ler gibi...Devamlı tur atmaya başlıyoruz...Dört dönüyorum sahayı...Ortaya 5 adet büyük taş koymuşlar...Öğretmenim, o taşların arasında zigzag çizmemi istiyor....Başlangıçta bunu başarıyorum..ama üçüncüsü defasında, kocaman taşı altıma alarak, araba nın altını berbat ediyorum...öööööyle sürüyerek geçip gidiyorum...Neyse ki, bu arabaların altında özel bir kapak olurmuş...Tesel li ediyor beni Hüseyin ...Uzun bir süre sonra, anayola çıkıp sola dönmem gerekiyor.....Öfff, ne zor bu, ne zor...Öğretmenim, bir eliyle el frenini, diğeriyle direksiyonu tutup, bana direktiflerini yağdırıyor....Düz gitmeye başlayınca, 30 km.ile devam ediyorum... Sonra köy yoluna geliyorum ve bakıyorum okul çocukları..Dolu çocuk...Bir anda terler akmaya başlıyor..."Korkma, devam et, panik yok.." diyerek bana cesaret veriyor...Korka korka eve varıyoruz...Perşembeye yine çalışacağız....Dönmek yok..Öğreneceğim bu işi...Çarpa çarpa, vura vura öğreneceğim...Yaza, Bozcaada'ya gidebilir miyim acaba Jokerle?...Bunu düşünmek bile, tüyleri mi ürpertmeye yetiyor ama neden olmasın?...Ümitliyim doğrusu....