Bayram Gelmiş, Neyime!..

Bayramlar, geliiiir ve gider...Beni hiç enterese etmiyor artık...Bugün birçok yazarda okuduğum gibi, güzel bayramlar, anneanne ve dedelerin olduğu bayramlardı...Onlar gitti, bayramlar da bitti....Ben, yalnız kendim böyleyim sanıyordum..Ama bu konuda yalnız olmadığımı görünce, içim rahatladı dığrusu...Normalmişim demek ki...Zaten anormallik, herkesin, bayramlarda bir yerlere kaçıp gitmesiyle başladı, 15 yıl kadar önce...İlk zamanlar tuhafıma gidiyordu niye gidiyorlar diye...Şimdiyse herkese hak veriyorum, seyahata çıktıkları için....Bu bayram yine bir tur vardı ama ben katılmadım...Hata ettim...Keşke gitseymişim...Ne olu yor ki kalıp da...Can sıkıntısı.....Küçükken, sanırım 6 yaşımda iken...Bir bayram, omzuma postacılar gibi çapraz astığım sarı renkli küçük çantam parayla dolmuştu....Ne kadar mutlu olmuşum ki, hiç aklımdan çıkmıyor...Belki sonradan çok daha şişkin cüzdanlarım olmuştur ama o küçük sarı çantamın verdiği zevki vermemiştir...O nedenle, bayramda kapıya gelen her çocuğa, tanımasam da, yüklü bir harçlık verip sevindirmeyi prensip edinmişimdir...Zaten hayatta en güzel şey "insan sevindirmek" kanımca....Bayramlar, belki bu temel anlayıştan yola çıkarak konmuş olamaz mı?....O zaman, "bayram" ı gereksiz görmekle ben hata ediyorum galiba...En azından, çalışanlar biraz dinleniyor..Bu sabah mesaj gönderen bir arkadaşım için, gerçekten sevindim, 3 gün bari dinlenecek diye...Çünkü, işyerinde ne kadar yorulduğunu biliyorum...Demek ki bayramın bir faydası var..İnsanları kaynaştırma, dargınları barıştırma faydaları dışında iyi bir taraf daha bulduk işte...Ama bana bir yararı yok...Bana hergün bayram zaten...Hayat güzel..Hayat yaşanası birşey....Gerisi boş...Herkese iyi bayramlar...