17 Haziran 2009 Çarşamba

HASAN ALİ GÖKSOY

Sevgili Hasan Abimiz...Hepimizin abisi...Sohbeti doyumsuz, çok zeki, çok güvenilir, on parmağın da on marifet, espritüel, kültürlü bir insan...40 yıllık derler ya, aynen öyle....İstanbul'un dağdağa sından bunalıp Selçuk'a yerleşti, çok da iyi yaptı tabii...Yılllardır orada mutlu, mesut yaşıyor...Do ğayla başbaşa..Uzun zamandır görüşmedik canlı canlı..Otobüs Selçuk'da mola verince, cepten bir mesaj attım..."Hasan abi..şu anda Varan tesisindeyim...Haftaya bugün yine buradan, Ülker'le birlikte geçeceğiz..." dedim...Hepimiz aynı yerde çalıştık, o nedenle..Dönüşte geceydi..saat 00.15 gibi...İndik..Gözlerim onu aradı...Ama yok, gelmemişti...O güne kadar cebini sayısız kere aradım.. metalik bir ses, mesaj bırakın diyordu, bırakmadım..Ve nihayet o gece..Yok..Gelmedi...Düşünebi liyor musunuz benim hayal kırıklığımı? Hiç ona göre bir davranış değildi bu...Bilse kesinlikle gelirdi...Bilmiyordu demek..Mesajı okumadı veya okuyamadı...Aklıma kötü şeyler geliyor.. Dost bir insan...İyi olmasını diliyorum...