DÜN-BUGÜN

Pazar, feci bi gün...Adanın daracık yolları, sanki vapur çıkışı ..Hele o arabalar, dibinizden sürüne rek geçiyorlar..Koskocaman cipler, W/polo'lar, daha da beteri kocaman otobüsler..Öyle ki, taa Ayazma'ya kadar gelmişler...Tur yolcularını denize bırakıp beklemek için...Kumda, tek bi şemsi ye bile kalmamıştı...Doğal olarak katlandık duruma..Pazartesi olsun, düzelir dedik.. Yanılmışız... Bugün yine aynı terane...Sabah bir kalktım, notebook'umu koyup oturduğum masa, otele gelen 20 kişilik, ortayaş grubu tarafından işgal edilmiş..Üstelik, hiç pervasız, bağıra bağıra konuşuyor lardı....Küçük bi masaya oturdum ...Akşam üstü açarım dedim..Zaten, erkenden hastaneye gitmem gerekiyordu, ilaç yazdırmak için...Burda herşey o kadar kolay ki...Yazdırma işini, özellikle yaptırmadım İstanbul'da...Adada kolaylıkla yapılır nasılsa diyerek..Gerçekten öyle oldu...9 da ordaydım..Ama doktor, dokuzbuçukta gelirmiş, bekledim biraz...Eczaneye de gittim. Sonra, adanın tek fırını var, oraya gittik, damla sakızlı kurabiyeden alabilmek için ama henüz çıkmamış....Otele döndük...Ve plaja sonra.....Biraz geç kalmıştık....Arkadaşların bir kısmı oradaydı....Konuşmak, bilgi almak istediğim bir bayan( Fatoş Hanım) denizdeydi..." Annem Nazım'ın ilk karısıydı" demişti ilk gün....Ve bazı şeyler anlatacağını söylemişti...Yakalayamadım onu..Belki yarın....Ve bugün, kızımı kumda bırakıp erkenden otele döndüm...Fazla güneş sevmi yorum çünkü....Gözlerim de çok rahatsız oluyor doğrusu...Evimi özledim, İstanbul'u özledim.... Her yıl, tatilimin beşinci gününde, daima bu duygu, gelir kaplar beni...Yine öyle....Yeter bana bu kadar...Döneyim ben....Yarını da geçireyim de...Görüşürüz arkadaşlar...