Başlamak-Bitirmek

Gün olur, yapmanız gereken bir iş vardır, bir türlü içinizden gelmez başlamak.. Biz ev hanımlarının iyi bildiği bir durumdur bu...Temizlik mesela, eliniz gitmez süpürgeye...Daha eğlenceli şeyler varken, öff dersiniz, şimdi bu yapılır mı?.. Zor olan işte o kararı verebilmektir...Verdiniz mi gerisi gelir..Hem de bir ham- lede....çabucak bitirirsiniz....Yaslanırsınız bir koltuğa, gönenir içiniz...övünürsü- nüz kendinizle....sanki çok önemli bir iş başarmış gibi... İşte ben şimdi tam da bu haldeyim...26 ocak, saat 22.32.....bir iş bitirmiş gibi kendimi hafiflemiş hissediyorum....Ruhum iyileşmeye mi başlıyor ne? Zincirleri kırmaktan bahseden ben, bir halkayı bari kırabilmiş miyim acaba? Umarım öyledir....zincir çok sert....acıtır beni....avuçlarıma kan oturur....ama olsun....kalp yarasından daha kolay geçmez mi dıştaki yaralar.?..beklemek gerek....geçecektir....iyileşir kanama yerleri....önce bir kabuk bağlar...birkaç gün sonra kabuklar düşünce, altından pembe ilk gün derisi çıkar..kurtulur- sunuz izden....eser bile kalmaz....o birkaç gün dikkat gerek...açılmasın tekrar, kanamasın yine yaranız...sonrasında rahat edeceksiniz nasılsa... Siz hiç yaralanmadan yaşayın derim dostlarım....iyi geceler....