1 Kasım 2009 Pazar

Prof.Dr.Azmi Hamzaoğlu

Geçtiğimiz perşembe, bir telefon..Nedense benim numaram verilmiş, bulunmam kolay diye herhalde..Azmi Hocanın kliniğinden bir sekreter.."Bu cumartesi sabahı randevu veriyoruz size" diyor ve damadımın ismini söylüyor..randevu ona...tamam diyorum, iletirim..."Allah Allah...niye bana geldi bu telefon" diye düşünürken, bu randevunun bana kısmet olacağı içime doğuyor sanki.. Yıllardır gitmek istediğim doktor, bir türlü cesaret edip de randevu alamadığım hoca...Kendiliğinden beni çağırıyor sanki....Ona güvenim sonsuz...Böyle olunca, ne derse, yerine getirmem gerekir dediğim için, aynı zamanda da kaçtığım bir doktor....Kötü huyum...Dişçiden de kaçtım yıllarca..Sonunda iyi yakalandım...Ve gördüm ki kaçmak hataymış...Cuma akşamı kızım arıyor, diyor ki "Onun işi var....Sen gideceksin.."...Eh, biliyordum zaten böyle olacağını..Bu randevu, banaydı...Hem iyi, hem kötü... Aldı mı beni bir korku...Eyvah, ya ameliyat derse..Korkudan, midem alt-üst olmaya başladı...Kulaklarım zonkluyor, kalbim atıyor..Resmen panik atak..Gerçeği bilmesem kendim hakkında, kalp krizi gibi birşey...Ama elim mah-kuuuummmm...Gidece ğim..ama ara ara, 6 ay önce çektirdiğim MR' ı bir türlü bulamıyorum...Filmler var, o yok...Neyse, sabah erkenden...Yola çıktım.. Amma....Bostancı'da hiç hareket yok...Ne otobüs, ne dolmuş..Ortalık tenha..Yolcu yok..Yağış uyarısı yapıldı ya..Kimse çıkma mış yola..Bir o tarafa, bir bu tarafa...yok, yok...9 oldu ve 45 dakika kaldı...Geç kalmamam lazım..Hocanın saniyeleri bile kıymetli...Atladım taksiye..Ne yağmur ama..Silecekler, durmadan çalışıyor,bana mısın demiyor...10 metre önünü göremiyor şoför....Neyse, 9.25 te ordayım..İşlemler yapılıyor, 360 lira ödüyorum ve beklemeye başlıyorum..Tam yarım saat...Taksi parası na acıyorum, oturuyorum..Ama görüyorum, önemli hastalar var, doktor onlarla konuşuyor...Koridorda "Omurilik Skyolozu" gibi bir plaket gördüm, midem tekrar bulanmaya başlıyor korkudan..Nihayet doktor geliyor..Hiç de tahmin ettiğim gibi bir tip değil...Öncelikle genç....Tokalaşıyoruz, söze "Hıncal'ımı iyileştirdiğiniz için teşekkürler..Sıra bende" ile başlıyorum..Gülümsüyor. Kısa bir muayeneden sonra, "Korkulacak bir durumunuz yok" diyor..."Evde kendi kendinize haftada 2 defa test yapın...1-To puklarınızın üzerinde 2-Yükselerek parmaklarınızın üzerinde yürüyün...Baktınız ki yürüyemiyorsunuz, o zaman gelin" dedi.. MR yazdı...2-3 ay sonra çektirin dedi....Uçarçacasına çıktım ordan...Ani felç-melç olmayacağım diye, başım göğe erdi sanki... Şu "sıhhat" ne büyük hazineymiş....Abant'a mutlulukla gidebilirim artık, gözüm aklıma gelmezse....Zaman yaklaşıyor... Görüşmek üzere byy...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder