BİR AMAZON GİBİ YAŞAMAK

Geçen gün bir arkadaşım, canım hiç çalışmak istemiyor artık, dedi...1 Temmuzda tatile gideceği için, şimdiden havasına girmiş, içi kaynıyor...Haklı tabii...Hele tv'de filan, tatil yerlerindeki coşkuyu görmek, insanı bayağı geriyor, neden ben burdayım diye...Herkes, birşeylerden dolayı bağımlı yaşamakta..Yani, her istediği an çekip gidemiyor...O "gidebilmek" var ya, o gidebilmek.. Bence insanın yaşayabileceği en güzel duygu..Özgürlük duygusu....Mesela, denizde , açıklarda yüzebilmek de, bu duyguyu, biraz yaşatıyordur kesinlikle..Ama ben bilmiyorum bunu...Çok ister dim, çook...Derinlere kadar gidip, yanımda kimse yokken yüzebilmeyi...Paraşütle atlamak da öyledir herhalde...Kasap Muharrem benim, askerliğini komando olarak yapmış..Geçenlerde anlat mıştı...2 defa atlamış..Püf noktaları var..Usulüne uygun kullanılmazsa, paraşüt açılırken o ipler, insanı kesebilir veya vücuduna dolanabilirmiş...Çok zor yani...Ben işte, derinlerde yüzebilen, para şütle atlayabilen, bungie jumping yapabilen, azgın sularda tekneyle dolaşabilen vs..cesur yürek bir amazon olmayı çok isterdim doğrusu..Korkusuz, cesur....Nerdeeee..Tam tersi olmuşum...Yuh olsun bana...Kızıyorum kendime çok..Ama çarem yok..Yeniden dünyaya gelirsem, kesin böyle biri olmalıyım..Seçme hakkı veriliyorsa, dönebiliyorsam buraya, öyle biri olarak geleceğim... Çervremdekileri de cesur, gözüpek kişilerden seçeceğim ki, hayat yaşanmaya değer olsun.. Böyle uyuz uyuz yaşamaya, yaşamak mı denir be?... ( saat 12.45 )