NİSAN 1

Bugünün gereğini yerine getirdim...Ne yaptım? Anlatayım biraz...şakalarımı..Aslında, gün daha bitmedi..Devamı da gelebilir..Belli olmaz... Önce, bir yakınımdan işe başladım..Sıhri hısım bir bayandı bu...Telefon ettim....Ben evleniyorum dedim.." Hiç havamda değilim Gönül hanım..Şaka yapmıyorsunuz, değil mi?" dedi..Ama nisan 1 dan habersiz olduğu belli...Yoo..dedim...İnandı tabii..Hayırlı olsun filan dedi..Kimmiş, anlattım.. "Bu yaz kampa gideriz artık" dedim...Sonradan söylüyor, gelir miyim demiş içinden...Bozuldu biraz...Devam ettim ben...İyice inandırdım.. En sonunda açıkladım..."Nasıl da yuttum ben bunu" diyerek hayıflanmaya başladı...Öyle bir şey yapmayacağıma emin çünkü... Ardından, tam resim dersime girerken, gruptan birini aradım, tam kapıda.." Derstesiniz değil mi? Ben gelemeyeceğim.." "Neden?" " Akşama Prag'a yolcuyum".."Aaa, hiç haber vermeden mi" "E, veriyorum işte..Hadi çok işim var. Sonra görüşürüz." dedim ve kapadım telefonu..Sonra zili çalmamak için, biraz bekledim, apartmandan biri çıkarken daldım binaya..9.kata çıkınca çal dım zili...Bir açtılar, ben..Nasıl şaşırdıklarını anlatamam...Kızdılar kendilerine..Sazan gibi inandık diye...Seneye görürsün sen, dediler..İnşllh görürüm dedim... Şakalar, zararsız olduğu sürece güzel, bence....Eşşek şakası olmadıktan sonra, mesele yok...Öğ renciyken yaptıklarımız aklıma geliyor da, ne hoşmuş o günler diyorum kendi kendime..Hayat ta, insanın elinde ne kalıyor zaten yıllar geçince..Sadece anılar....Güzel anılar olsa keşke her zaman...Çünkü, kötüleri anımsamak, insanın içini acıtıyor... Sırada Ispartalı arkadaşım vardı ama, hastaymış..Hadi o kalsın dedim içimden...Yoksa, onu da bir güzel aldatmak vardı ...Seneye...Bu arada, acil şifalar diliyorum kendisine...İyi ve temiz bir insandır..Bu yıl kurtuldu benden... Gece, biri daha var aklımda...Ona da bir mail fikri var kafamda...Rahat inanacak..Bu yazıyı okumadan, halletmeli....Sevgili Ülker arkadaşım..Dünya kibarı... Şimdilik iyi akşamlar diliyorum...