10 NİSAN / CUMA

Hastalığımın 3.günü....Dün gece "ateşler içinde yandım" desem yeridir...22.30 da Acıbadem Koz yatağı'na götürdü kızım beni..Zorla...Bu halde sabah olmaz dedi...Beni eve getirdi, nöbetçi eczane yi öğrendi..Kendi de hasta oysa ki...Taksi çağırdı, gitti...Ama reçeteyi evde unutmuş, döndü eve.. Bir daha çıktı, taksi yazıyor tabii bu arada..Nerden hasta oldun be Gönül..Sırası mıydı? Bir yığın para, boşa gitti...Kızıyorum kendime...Neyse, ilaçlar gelince, antibiyotiği hemen yuttum..Doktor bana Parol da yut demişti...O, gece 2.55 te uyanınca aklıma geldi..Fırın gibiydim çünkü..O anda ateşim 37.9....Saat 5.30 da tekrar uyandım...Biraz rahatlamış gibiydim..Ateş, 37.4 olmuş...Sabah 8 de ise 36.7 oldu...Kızım derse gitti..Eli mahkum..Salı günü kaçtı..Bugün de kaçarsam, şancılar için iyi olmaz dedi....Bu haldeyken insanda güç olmuyor ki...Ne yapacak, bilmem...Şimdi saat 12.. Benim ateş, yine tavan yapmış durumda..Kızım gidince, kalktım..Bir mercimek çorbası yapmak için...Dolaştım biraz, çıktı..Şimdi yatarsam belki düzelir yine..Bugün ve yarın, davetli olduğum yerler vardı..Gidemiyorum..Üzgün ve kızgınım....Başa gelen çekiliyor işte...Sağlık dilerim herke se ve kendime...