Gece 22.27

Hep derim ya, mutluluk anlıktır diye....İşte yine öyle bir durum...Umutsuz yaşı yorken birgün, aniden güzel birşey oluveriyor, kanatlanıp göklere çıkıyorsunuz.. Biraz önce, bana, tam da böyle birşey oldu...Kaybettiğim bir arkadaşımı, sevdi- ğim bir arkadaşımı, yeniden buldum..Nehir olup denizlere mi karışsam? Kuş olup, mavi göklere mi uçsam ? Yoksa, tatlı bir melodi olup, evrende mi dolaş- sam ? İşte böyle bir duygu bu...Sevinç...Güzel bir şey...Ama asıl güzel olan, sevgi nin kendisi bence...İnsanın içini kaplayan, bir güneş gibi ısıtan, yağmur gibi yı- kayan....Hayatın güzel olduğunu birden anımsatan...Kusurları kapatan, hataları affettiren, alabildiğine hoşgörü verebilen bir duygu sevgi...Umarım, her daim sevgi duyar herkes birbirine...İyi geceler...