yazamamak

Başlık bu olunca, neden bahsedeceğim de açıklığa kavuşmuş oluyor...Nisan ayından beri yazma mışım...ben de şaştım bu duruma...ama sonra düşündüm...yazmak, benim için çok önemli bir işti...zevk duyduğum bir iş...bu zevkin önüne başka ne geçebilirdi ki, beni yazmaktan alıkoysun?..bir varlık...küçük bir şey....ama bende değeri evrene bedel...işte o zuzu......kızımın kızı.. 3.kızım....zuzu, 30 nisanda doğdu....şu anda 8 ayın bitmesine az bir süre kaldı...doğumundan beri hep yanındayım...gün gün gelişimini izliyorum...her mimiğini biliyorum...çıkardığı seslerin anlamını kavrayabiliyorum...onu göremediğim bazı hafta sonları oluyor, o günler onu çok özlüyo rum....bu sevginin sıcaklığı, içimi ısıtıyor....bir bebeğin gözleriyle neler anlatabileceğine, şaşarak bakıp kalıyorum...onun yürümesini, konuşmasını dört gözle bekliyorum...bazı resimlerini koyacağım, fazla söze gerek yok....